ορίστε, τώρα με πιστεύεις;

«Το Βαβελόψαρο» , είπε το Γυρίστε τον Γαλαξία με Ωτοστόπ σιγανά, «είναι μικρό, κίτρινο και μοιάζει με βδέλλα, και είναι ίσως το πιο παράξενο πράγμα στο Σύμπαν. Τρέφεται από την ενέργεια των εγκεφαλικών κυμάτων. Όχι όμως από τα εγκεφα­λικά κύματα του ξενιστή του, αλλά από τα εγκεφαλικά κύματα των γύρω του. Απορροφά όλες τις ασυνείδητες διανοητικές συχνότητες αυτών των κυμάτων για να συντηρηθεί. Μετά απο­βάλλει στο μυαλό του ξενιστή του μια τηλεπαθητική μήτρα που σχηματίζεται από το συνδυασμό των συνειδητών συχνοτήτων της σκέψης με τα νευρικά σήματα που προέρχονται από το κέντρο ομιλίας του εγκεφάλου που τις εξέπεμψε. Το πρακτικό αποτέλεσμα όλων αυτών είναι πως αν βάλετε ένα Βαβελόψαρο στο αυτί σας καταλαβαίνετε αμέσως ό,τι σας πουν σε οποια­δήποτε γλώσσα. Οι φράσεις που ακούτε αποκωδικοποιούν τη μήτρα των εγκεφαλικών κυμάτων που έβαλε στο μυαλό σας το Βαβελόψαρο.

Είναι τόσο φοβερά απίθανη σύμπτωση να έχει εξελιχθεί κατά τύχη κάτι το τόσο τρομακτικά χρήσιμο που μερικοί στοχαστές το θεωρούν την τελική και ακαταμάχητη απόδειξη της ανυπαρ­ξίας του Θεού.

Το επιχείρημα έχει ως εξής: ‘Αρνούμαι να αποδείξω πως υπάρχω’, λέει ο Θεός, ‘γιατί η απόδειξη αποκλείει την πίστη, και χωρίς πίστη δεν είμαι τίποτα’.

‘Aλλά’, λέει ο Άνθρωπος, ‘το Βαβελόψαρο είναι μια ακλόνητη απόδειξη, έτσι δεν είναι; Δεν θα μπορούσε να έχει εξελιχθεί τυχαία.. Αποδεικνύει την ύπαρξη σου, και συνεπώς, σύμφωνα με τα δικά σου επιχειρήματα, δεν υπάρχεις.'

‘Αμάν’, λέει ο Θεός, ‘αυτό δεν το είχα σκεφτεί’, και εξαφανί­ζεται αμέσως με μια έκρηξη λογικής.

‘Α, αυτό ήταν εύκολο’, λέει ο Άνθρωπος, και συνεχίζει προσ­παθώντας να αποδείξει πως το κόκκινο είναι πράσινο, αλλά σκοτώνεται στο πρώτο φανάρι