Τετάρτη 13 Μαΐου 2009

walking on the edge of a dream, i saw you

ένα περίεργο όνειρο, με πολλά νησιά και βιβλία που επιπλέουν στο ταβάνι. μία γάτα που κυνηγάει ναργιλέδες και μία τρομπέτα που παίζει μόνη της το soundtrack μιας ταινίας που δεν είδαμε ακόμη. Και εμείς γιατί μιλάμε αγγλικά;

ξυπνάω, και είναι μεσημέρι. πατάω rewind με μπόλικα υπνωτικά για 2 βδομάδες.

μαύρες πεταλούδες και φυλακισμένες πυγολαμπίδες τριγυρίζουν μεθυσμένες από το βλέμμα σου κ γω χαμογελάω...



Τετάρτη 29 Απριλίου 2009

πρόχειρες σκέψεις από το παρελθόν

The science of sleep,


και τι είναι τελικά ο έρωτας,

αν όχι ένα περίεργο όνειρο

από το οποίο θα ξυπνάς

πάντα λίγο πριν το τέλος;”



Και για ποιο λόγο προβάλετε την συγκεκριμένη ταινία, ρώτησε μπαίνοντας στην αίθουσα...

όμως μια ερώτηση χωρίς νόημα που δέχεται μία απάντηση με νόημα είναι μία απάντηση χωρίς νόημα σε μία ερώτηση με νόημα και τελικά τίποτα δεν έχει νόημα, ή μήπως έχει;

Νόημα νόημα νόημα νόημα νόημα νόημαααααααααα, κάπου εκεί ξύπνησα και άρχισα να αναρωτιέμαι

όταν τα όνειρα μπλέκουν με την πραγματικότητα δεν υπάρχει πια λόγος να βλέπεις τηλεόραση

αν στη συνέχεια προσθέσεις στη συνταγή και μια δόση έρωτα, έρωτα όμως όχι μαλακίες, τότε η κατάσταση γίνεται σοβαρή

μέσα σε αυτά λοιπόν τα πλαίσια (το τρίπτυχο όνειρο, πραγματικότητα και έρωτας) ο ήρωας μας, μπλέκει τα μπούτια του

όποιος δεν μπορεί να δει την ανατρεπτικότητα του έρωτα και την θετικότητα των αρνήσεων της ,αυτός ο άνθρωπος έχει ένα πτώμα στο στόμα του



is not the sleep of science